ناتوی ۱۰۰ میلیونی چرا جذابیتی ندارد؟
تاریخ انتشار: ۲۷ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۶۷۵۲۲
«ناتو» یکی از جدیدترین رئالیتیشوهای نمایش خانگی است که بهرغم ظرفیتهای زیادی که دارد، نتوانسته مخاطب زیادی جذب کند.
به گزارش مشرق، چند هفتهای است شاهد پخش رئالیتیشوی «ناتو» در پلتفرم فیلمنت هستیم. بعد از توفیق «شبهای مافیا»، ساخت چنین برنامههایی در نمایش خانگی رونق زیادی پیدا کرد و «ناتو» آخرین نمونه این برنامهها به کارگردانی مهدی صفییاری و اجرای محمدرضا علیمردانی است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«ناتو» چه مختصاتی دارد؟
در این برنامه گرداننده سوالاتی را از شرکتکنندگان میپرسد؛ تنها کسی که پاسخها را میداند ناتوی بازی است. کسی که حذف نمیشود و در پایان میتواند تا ۱۰۰ میلیون تومان برنده شود. ناتو در هر مرحله یک بازیکن را حذف میکند. بقیه هم میتوانند او را حدس بزنند تا در جایزه پایانی سهیم باشند. گرداننده هم نمیداند ناتو چه کسی است و در هر مرحله ویژگیهای شنیدهنشدهای از او را بازگو میکند. ۵۰ میلیون جایزه روی میز است و با هر پاسخ صحیح ۵ میلیون به آن اضافه میشود. ناتو ترجیح میدهد ضمن حذف نفرات، در پیدا کردن پاسخها کمک کند تا جایزه نهایی بیشتر شود.
در مجموع «ناتو» قوانین بسیار کمتری نسبت به بازیهای مشابه دارد که به مخاطب اجازه میدهد بدون تمرکز زیاد، حین دورهمی خانوادگی، غذا خوردن و... برنامه را ببیند. برخلاف مافیا و...، هر قسمت از «ناتو» در کمتر از یک ساعت تمام میشود و ریتمش بالاست. اگر شرکتکنندگان آدمهای بامزهای باشند در جریان مسابقه فرصت خوبی برای بیان شوخیهای سرضرب و جالب فراهم میشود. با این حال چرا «ناتو» پرمخاطب نشده است؟
رئالیتیشو، این جا، اون جا، همهجا
تولید سریال در شبکه نمایش خانگی پرهزینه و پرریسک است. چون اگر سریالی به اصطلاح نگیرد، تغییر ریل آن راحت نیست. برای همین چند سال قبل فضای پلتفرمها پر شد از تاکشوهایی مثل «همرفیق» با اجرای شهاب حسینی، «پیشگو» با اجرای پژمان جمشیدی، «شب آهنگی» با اجرای حامد آهنگی و... اما قبلتر از تاکشوها، رئالیتیشوهای نمایش خانگی مثل «شام ایرانی»، «رالی ایرانی» و... مخاطبانی را جذب کرده بودند. نقطه عطف ماجرا ورود دو رئالیتیشو به نامهای «شبهای مافیا» و «جوکر» بود که باعث شد شبکه نمایش خانگی با موفقیت آنها به انحصار تاکشوهای مشابه دربیاید. «پدرخوانده» و «ارتش سری» با الهام از «شبهای مافیا» و «دست به مهره» هم تا حدی با الهام از «جوکر» روی کار آمدند.
البته «ناتو» را میتوان با اغماض ترکیبی از مافیا و جوکر دانست. حالا دیگر هر پلتفرم یک رئالیتیشوی مخصوص به خودش را دارد؛ اما در مواردی کارگردان، راوی و گرداننده و حتی در بیشتر موارد شرکتکنندهها ثابت هستند و مشکل کار از همینجا شروع میشود. رئالیتیشو قرار است برنامهای مبتنی بر خلاقیت، هیجان و ایدههای تازه، بر مبنای اتفاقاتی باشد که برای مخاطب جذاب است، بهخصوص وقتی شرکتکنندهها سلبریتی باشند و این امکان فراهم میشود تا بیننده با آن چهره معروف، در خلال یک بازی آشنا شود و رفتار او را در بستری متفاوت ارزیابی کند.
به طور مثال با «شبهای مافیا» همه فهمیدیم خداداد عزیزی بسیار باهوش است، زبان بدن میفهمد و... اما وقتی حجم این برنامهها زیاد باشد و چهرههای حاضر در آنها هم تکراری، دیگر چنین برنامههایی لطفی نخواهند داشت. سلبریتیها از یک سطحی پایینتر برای مخاطب چندان جذاب نیستند، از یک سطحی بالاتر هم کمتر در رئالیتیشوها شرکت میکنند؛ چون خطر بزرگی برای شهرت و جایگاه آنها محسوب میشود. به طور مثال حضور هنرمندی مثل محمد معتمدی در مافیا، در مقطعی به وجهه او لطمه زد و گذشت زمان جایگاه او را اصلاح کرد. با این اوصاف موفق نبودن «ناتو» را باید در زمینهای فراتر از خود برنامه بررسی کرد.
فرمولهای تکراری
همان طور که در مقطعی آنقدر تاکشو زیاد شد که مخاطب از آن بیزار شد، حالا این حس را درباره رئالیتیشو داریم، اما این مسیر برای دنیای رئالیتیشوها به این شکل طی نمیشود. چون جسارت بالا و ایدهپردازی به تولیدکنندگان اجازه میدهد پا را فراتر از فرمولهای تکراری و امتحان پس داده بگذارند و هیچوقت کهنه نشوند.
این روزها رئالیتیشوهای ماجراجویی مثل «نجات» یکی از محبوبترینها در دنیا هستند. در این گونه شاهدیم شرکتکنندههایی که در خود برنامه چهره میشوند، در نقطهای دورافتاده رها میشوند، باید برای خودشان سرپناه و غذا درست کنند و بر مشکلات زیادی پیروز شوند.
عشق و انتخاب، همراهی با مشاغلی مثل پلیس، آتشنشان، سفر اکتشافی به نقاط دورافتاده و... هم دیگر ظرفیتهایی هستند که برای تولید رئالیتیشو استفاده میشوند. در این بین دنیای طراحی و تعمیر خانه و خودرو باعث تولید رئالیتیشوهای موفق و جذابی شدهاند، اما پلتفرمهای ما فراتر از تکرار نمیروند تا خطر نکنند؛ در حالی که ملال این برنامهها خطرناک ترین انتخاب ممکن است.
در این بین، خود «ناتو» هم ضعفهایی مثل ترکیب معمولی شرکتکنندگان، تبلیغات زیاد و بیمزه حین برنامه و... دارد که باعث میشود جریانساز و موفق نباشد. در «ناتو» هیچ «ساید»ی شکل نمیگیرد که مخاطب به طرفداری از یک طرف آن، هیجان داشته باشد؛ گره اصلی بازی چندان اهمیتی در بازی پیدا نمیکند و حدسهای شرکتکنندگان درباره ناتوی احتمالی را چون روی کاغذ نوشته میشود نمیبینیم و همه اینها برای این که این برنامه در شروع توفانی و جذاب نباشد، کافی است. مگر در گروههای بعدی اتفاق خاصی بیفتد که نمک ذاتی شرکتکنندگان برنامه را نجات دهد.
منبع: مشرق
کلیدواژه: انتخابات ترکیه قیمت محمدرضا علیمردانی شب های مافیا همرفیق ناتو پدرخوانده محمد معتمدی شهاب حسینی جوکر پژمان جمشیدی رالی ایرانی حامد آهنگی شب آهنگی خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت شرکت کنندگان شب های مافیا نمایش خانگی رئالیتی شو برنامه ها تاک شو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۶۷۵۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درآمد ۷۰۰ میلیونی «گالیله»!/ «آکادمی پرندگان» ۵۰ میلیون فروخت
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابطعمومی ادارهکل هنرهای نمایشی، آمار فروش و تعداد تماشاگران نمایشهای مجموعه تئاتر شهر، تالار هنر و همچنین تماشاخانه سنگلج تا پایان روز جمعه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳ اعلام شد.
نمایش «گالیله» به کارگردانی شهابالدین حسینپور که از ۲۹ فروردین در تالار اصلی با ظرفیت ۵۷۹ مخاطب و قیمت بلیت۳۰۰ هزار تومان اجرای خود را آغاز کرده است، با مجموع ۸ اجرا و میزبانی از ۳ هزار و ۴۱۵ مخاطب (با احتساب بلیت تمامبها، نیمبها، تخفیفدار و مهمان) توانست به فروشی معادل ۷۸۸ میلیون و ۵۴۰ هزار تومان دست پیدا کند.
نمایش «روال عادی» به کارگردانی کیارش رُست که اجرای خود را از ۳۰ فروردین در تالار چهارسو، با ظرفیت۱۳۲ نفر و قیمت بلیت ۱۸۰ هزار تومان آغاز کرده است، با مجموع ۸ اجرا و میزبانی از ۶۰۴ مخاطب توانست به فروشی معادل ۸۴ میلیون و ۲۷۶ هزار تومان برسد.
نمایش «توقف اتانازی» به کارگردانی محمدرضا عطاییفر که اجرای خود را از ۲۳ فروردین در تالار چهارسو با ظرفیت۱۳۲ نفر و قیمت بلیت۱۸۰ هزار تومان آغاز کرده است، با مجموع ۱۴ اجرا و میزبانی از ۱ هزار و ۱۱۰ مخاطب، توانست به فروشی معادل ۱۵۵ میلیون و ۴۳۰ هزار تومان دست پیدا کند.
نمایش «آن بُرد» به کارگردانی مهدی زندیه و آیدین تمبرچی نیز که اجرای خود را از ۲۳ فروردین در تالار قشقایی ساعت ۱۸ با ظرفیت ۹۶ نفر و قیمت بلیت۱۷۰ هزار تومان آغاز کرده است، با ۱۶ اجرا و میزبانی از ۱ هزار و ۳۹۶ مخاطب، فروشی معادل ۲۱۲ میلیون۲۹۶ هزار تومان داشته است.
نمایش «پس از» به کارگردانی مرتضی کوهی نیز که اجرای خود را از ۲۳ فروردین در تالار قشقایی، با ظرفیت ۹۶ نفر و قیمت بلیت ۱۴۰ هزار تومان آغاز کرده است، با ۱۴ اجرا و میزبانی از ۱ هزار و ۲۰۵ مخاطب به فروشی معادل ۱۳۸ میلیون و ۸۸۰ هزار تومان دست پیدا کند.
نمایش «آبی گونه» به کارگردانی کاوه مهدوی که از ۲۳ فروردین در تالار سایه با ظرفیت ۷۲ نفر و قیمت بلیت۱۵۰ هزار تومان اجرای خود را آغاز کرده است، با مجموع ۱۴ اجرا و میزبانی از ۵۱۶ مخاطب به فروشی معادل ۵۳ میلیون و ۹۲۵ هزار تومان دست پیدا کند.
نمایش «کان لم یکن» به کارگردانی سید علی موسویان که از ۲۶ فروردین در تالار سایه با ظرفیت صندلی۷۲ نفر و قیمت بلیت۱۵۰ هزارتومان روی صحنه رفته است، با ۱۲ اجرا، ۳۰۲ مخاطب جذب کرده و به فروشی معادل ۲۷ میلیون و ۵۱۹ هزار تومان دست پیدا کرده است.
نمایش «نظام ابن عربی» به کارگردانی یاسمین عباسی که از ۲ اردیبهشت در کارگاه نمایش با ظرفیت صندلی ۲۶ نفر و قیمت بلیت ۱۰۰ هزارتومان به صحنه رفته است، با ۶ اجرا میزبان ۱۲۳ مخاطب بوده و به فروش ۹ میلیون و ۹۰ هزار تومان دست پیدا کرده است.
در تماشاخانه سنگلج، نمایش «سلطان عمرا بمیرد» به کارگردانی محمدجواد کبودرآهنگی که از ۴ اردیبهشت ۱۴۰۳به صحنه رفته است؛ چهارمین اجرای خود را پشت سر گذاشت و در مجموع، میزبان ۱۵۷ تماشاگر بوده است. این نمایش با احتساب بلیتهای تمام بها، نیم بها، مهمان و تخفیفدار با بلیت ۱۰۰ هزار تومانی و ظرفیت سالن۲۳۶ نفری، مبلغ ۱ میلیون و ۹۹۰ هزار تومان فروخته است.
همچنین نمایش «شاماران» به کارگردانی ساسان شکوریان نیز که اجرای خود را از ۲۲ فروردین ۱۴۰۳ آغاز کرده است؛ با ۱۵ اجرا توانسته است ۴۹۸ تماشاگر را به تماشاخانه سنگلج جلب کند. این نمایش با احتساب بلیتهای تمام بها، نیم بها، مهمان و تخفیفدار با بلیت ۸۰ هزار تومانی و ظرفیت سالن۲۳۶ نفری، توانسته مبلغ ۲۲ میلیون و ۲۸۰ هزار تومان بفروشد.
در تالار هنر، نمایش«انگشتر اسرارآمیز» به کارگردانی میثم یوسفی که از ۳ اسفند ۱۴۰۲ با ظرفیت ۲۴۴ نفری به صحنه رفته است؛ با ۶ اجرا و قیمت بلیت ۱۰۰ هزار تومان، توانست ۶۰۱ تماشاگر را جلب کند و به فروش ۴۴ میلیون و ۱۲۱ هزار تومان دست پیدا کند.
همچنین نمایش «آکادمی پرندگان» به کارگردانی حسین مزینانی که از ۲۲ فروردین ۱۴۰۳در تالار هنر با ظرفیت ۲۴۴ نفری به صحنه رفته است؛ با ۱۵ اجرا و قیمت بلیت ۱۰۰ هزار تومان، توانسته ۷۶۱ تماشاگر را جلب کند و به فروش ۵۰ میلیون و ۶۴۴ هزار تومان دست پیدا کند.
نمایشنامهخوانی «پینوکیو» به کارگردانی داود زارع که ۷ اردیبهشت در تالار هنر با ظرفیت ۲۴۴ نفری انجام شد، با ۱ اجرا و قیمت بلیت ۸۰ هزارتومان، توانست ۲۴۴ تماشاگر را به سالن جلب کند و به فروش ۱۹ میلیون و ۸۸۸ هزار تومانی برسد.
عکس از رضا معطریان است.
کد خبر 6089737 فریبرز دارایی